Projektowanie dachów na budynkach wielorodzinnych to proces wymagający dokładności, wiedzy i przewidywania potencjalnych problemów. W niniejszym poradniku przedstawiamy 10 najczęstszych błędów, które spotkaliśmy w swojej wieloletniej praktyce, wraz z praktycznymi wskazówkami, jak ich uniknąć.

1. Niewłaściwy dobór konstrukcji dachu

Wielu inwestorów zakłada dach płaski ze względu na niższe koszty i możliwość wykorzystania powierzchni, nie analizując jednak warunków lokalnych, rodzaju przeznaczenia budynku czy obciążeń. W efekcie dach płaski bywa narażony na zbyt duże obciążenia śniegiem, problemy z odwodnieniem i wentylacją. Dach spadzisty z kolei bywa przewymiarowany lub źle zintegrowany z resztą bryły budynku. Kluczem jest odpowiednie dopasowanie rodzaju dachu do warunków klimatycznych, funkcji budynku i możliwości technicznych.

2. Brak wystarczającego spadku dachu płaskiego

Zbyt mały spadek (poniżej 1,5–2%) powoduje zaleganie wody, co z czasem prowadzi do degradacji pokrycia dachowego i przecieków. Należy zapewnić minimalny spadek poprzez odpowiednie uformowanie warstwy spadkowej, zastosowanie styropapy lub spadkowego styropianu XPS oraz uwzględnienie tego już na etapie projektowym.

3. Nieuwzględnienie dylatacji termicznych

Dach jako powierzchnia narażona na duże zmiany temperatury wymaga przemyślanego podziału dylatacyjnego. Brak dylatacji skutkuje pęknięciami warstw pokrycia, co szybko prowadzi do ich degradacji. Dylatacje powinny być projektowane zgodnie z zaleceniami norm i producentów materiałów dachowych.

4. Zaniedbanie kwestii odwodnienia awaryjnego

Wpusty awaryjne są często pomijane lub projektowane symbolicznie. Ich brak może prowadzić do przelewu wody do wnętrza budynku w przypadku zatkania głównych wpustów. Każdy dach płaski powinien mieć niezależny system odwodnienia awaryjnego z odprowadzeniem wody poza konstrukcję.

5. Zbyt mała ilość wpustów dachowych

Czasem oszczędność na wpustach prowadzi do ich niedoszacowania. Projekt musi uwzględniać lokalne normy opadowe (np. wg PN-EN 12056) oraz zrzut wody z każdej części dachu. Kluczowe jest też zapewnienie odpowiednich obniżeń i łączności wpustów z instalacją deszczową.

6. Błędy w doborze warstw dachowych

Brak spójności między projektem architektonicznym a wykonawczym powoduje, że warstwy dachowe są niewłaściwie dobrane lub zrealizowane. Przykłady to: odwrócona kolejność warstw, brak oddzielenia termicznego od wilgoci, niekompatybilne materiały. Warstwy powinny być dobierane jako system, z zachowaniem ciągłości funkcji (hydro-, paro-, termoizolacja).

7. Brak ciągłości paroizolacji

Paroizolacja przerywana w miejscach przejścia instalacji, attyk czy wpustów, powoduje migrację wilgoci do warstw izolacyjnych. Skutkiem są zawilgocenia, utrata właściwości termoizolacyjnych, a w skrajnych przypadkach rozrost grzybów. Wszystkie połączenia i przejścia powinny być uszczelnione taśmami systemowymi.

8. Nieuwzględnienie przyszłych instalacji (fotowoltaika, HVAC)

Brak rezerw miejsca pod montaż instalacji prowadzi do "dziurawienia" nowo położonych pokryć. Planowanie powinno obejmować lokalizację urządzeń, trasy kabli i rur, podstawy montażowe oraz wzmocnienia konstrukcyjne w miejscach przyszłego obciążenia.

9. Zignorowanie kwestii dostępu do dachu

Brak wyjścia serwisowego (np. klapy dachowej, drabinki, pochylni) powoduje problemy z legalnym i bezpiecznym dostępem do dachu podczas przeglądów i napraw. Wymogi BHP oraz logika eksploatacyjna nakazują projektowanie wygodnych i bezpiecznych dojść do newralgicznych punktów.

10. Błędy w dokumentacji technicznej

Często spotykanym problemem są niespójności między rysunkami, przekrojami i opisami. Powoduje to błędy wykonawcze i konieczność wprowadzania poprawek w trakcie budowy. Kluczem jest rzetelna koordynacja branż oraz weryfikacja projektu przez doświadczonego projektanta prowadzącego.

Podsumowanie

Uniknięcie powyższych błędów wymaga ścisłej współpracy projektanta, inwestora i wykonawcy. Wiedza, planowanie i doświadczenie to klucz do stworzenia trwałego i bezproblemowego dachu.